Rouwen is niet loslaten, maar anders vasthouden!

Perioden van verlies en rouw horen bij het leven, niemand ontkomt eraan. Vaak wordt hierbij alleen gedacht aan het verlies van een dierbare door de dood. Maar er is meer. Bijvoorbeeld verlies van een partner door echtscheiding, werk, je eigenwaarde. Verhuizing. Ongewilde kinderloosheid. Het verlies van jezelf door depressie. Hoe hervind je jezelf weer. Verlies van gezondheid door een ernstige ziekte of misschien is er geen behandeling meer mogelijk en sta je voor de moeilijke opdracht om te gaan met de beperkte levensduur die er nog is. Er komen zoveel vragen op je af.
In bovengenoemde situaties kan het delen van hetgeen je bezighoudt, een enorme steun zijn.

De duur en intensiteit van de rouw verschilt van persoon tot persoon. Het verlies heeft een plaats gekregen als je er zonder te sterke emoties over kan praten en herinneringen kan ophalen. Het verlies beheerst het leven niet meer. Soms verloopt het proces te moeizaam. Je merkt dat je vastloopt en het lukt je niet je leven ‘zonder’ weer goed op de rails te krijgen. Je blijft met het verleden bezig en kan de draad van het leven maar niet oppakken. Mensen die rouwen hebben vaak intense, verwarrende en soms tegenstrijdige gevoelens. Het is belangrijk dat deze gevoelens gezien en gehoord worden en een plaats krijgen in je leven. En, mannen rouwen weer anders dan vrouwen en kinderen.

 

Rouw een plek geven

Ken je het, dat mensen je na een half jaar of een jaar vragen of je “het nog steeds niet verwerkt hebt”. Je voelt je onbegrepen en praat er liever niet meer over. Anderen snappen er helemaal niks van. Je hebt misschien het gevoel er nooit meer overheen te komen of te blijven hangen in somberheid of boosheid. Het zijn allemaal natuurlijke reacties op een intens verlies. Verliezen is verschrikkelijk. Door te rouwen geef je actief richting aan je pijn. Dat is een natuurlijk proces van verwerking en daar heb je meestal geen professionele hulp bij nodig. Maar soms lukt het niet om er zelf uit te komen.

Zoek dan hulp/steun bij iemand die je kan helpen met het in kaart brengen van je rouwproces, zodat je begrijpt waarom deze emoties er zijn en wat hun functie is. Rouw een plek geven leert, hoe je uiteindelijk deze bladzijde met liefdevolle herinneringen aan jouw groot verlies, kunt omslaan. Echt, het is mogelijk om pijn en verlies een plaats te geven. Maar het is ook reëel te bedenken dat het hard werken is in een voortdurend proces. Er is iets belangrijks verloren en dan verandert er iets wezenlijks in je leven.

Welke steun heb jij nodig bij het zetten van een volgende stap om het dagelijks leven weer op te pakken.

Wat je zelf (ook…eerst) kunt doen

  • De eerste stap om jezelf te helpen is, durf in de ‘spiegel’ te kijken om te zien wat je nodig hebt
  • Vraag dan ook wat je nodig hebt
  • Je kwetsbaar tonen is pas sterk
  • Je mag rouwen op jouw manier, niks is goed of slecht
  • Terugvallen is normaal , je verdriet is en blijft en dat mag
  • Trek je niets aan van allerlei goed bedoelde opmerkingen, als ‘tijd heelt alle wonden’. Niet dus!
  • Niemand weet hoe het moet, iedereen is zoekende
  • Leef je uit in beweging en actie, doe wat goed voelt en wat je goed doet
  • Je pijn en verdriet mogen er zijn. Ze zijn er! Als je ze ver wilt wegduwen, weet dan dat deze gevoelens er een keertje uit komen of uit moeten, hoe dan ook
  • Zorg voor rust en voldoende structuur
  • Gun jezelf wat je nodig hebt, je kunt het zo gek niet bedenken
  • Ben lief voor jezelf!
  • En als het dan toch echt niet gaat….zoek hulp!